ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ !

Περναμε το μεγαλυτερο μερος της ζωης μας με το φοβο τι θα μας συμβει στο μελλον.
Τι μας επιφυλασσει πια αυτο το μελλον.

Τις περισσοτερες φορες τα πραγματα που μπορουν αληθινα να μας βλαψουν ερχονται απο το παρελθον. Το παρελθον ειναι ενα καλο μερος για να το επισκεπτεσαι αλλα δεν ειναι ο καταλληλοτερος τοπος για να μεινεις. Πολλες φορες παρακαλαμε το παρελθον να σταματησει επιτελους να μας σκουνταει στην πλατη! Δεν θελουμε πια να κοιταμε πισω και να ποναμε μονο να θυμομαστε και να γελαμε. Γιατι το μελλον μπορουμε να το αλλαξουμε αλλα κανεις δεν μπορει να αλλαξει το παρελθον του. Οσο και να προσπαθεις να το ξεχασεις αυτο εισχωρει ολο και περισσοτερο στο μυαλο σου ακομα και στην καρδια σου και σου ξυνει τις πιο βαθιες πληγες. Η καθε σου κινηση, μαλλον μελλοντικη κινηση ενσωματονεται με το παρελθον σου. Ολα γυριζουν γυρω απο αυτο. Αλλοι το θεωρουνε καλες αναμνησεις, αλλοι καλες εμπειριες.. Ισως γιατι ολοι εχουμε ιστοριες του παρελθοντος που δεν εχουμε πει σε καποια ατομα, καποια σημαντικα ατομα ακρως σημαντικα για τη ζωη σου πια. Τα ατομα αυτα ή δεν σε καταλαβαινουν ή σε καταλαβαινουν και κανουν τους ανηξερους. Μακαρι να 'ναι το δευτερο οσο και αν μας πληγωνει. Καταντας καθε λεπτο να αναπολεις το παρελθον. Ειναι ωραιο, νιωθεις καλα με αυτο. Αν ομως κατεβεις απο εκει που βρισκεσαι και δεις οτι ειναι απλες αναμνησεις που θα θυμασαι για παντα η ψυχολογια απο ΑΑΑ γινεται ΩΩΩ.

 Ακομα καλυτερο ειναι να αναπολεις τα παλια χωρις να επιρεαζεις την τωρινη σου ζωη, τις τωρινες σου στιγμες. Οσο και να θες να προχωρισεις κατι σε κραταει στο παρελθον και ειναι δυνατο. Τοσο δυνατο που φτανει η στιγμη που δεν αντεχεις πια. Νιωθεις οτι θα σκασεις και οτι θες να του μιλησεις αλλα φοβασαι. ΜΟΝΟ ΦΟΒΑΣΑΙ. Μην φοβασαι το παρελθον οσο και αν σε τρομαζουν τα εργα του αλλα θυμησου πως εσυ τα δημιουργησες. Και οπως ειχε πει και καποιος.. το παρελθον δεν μπορεις να το αλλαξεις, να το ξεχασεις, να το επεξεργαστεις ή να το σβησεις. Μπορεις μονο να το δεχτεις. Οι σημαντικες και πανεμορφες στιγμες στη ζωη μας εχουν την τασση να τρεχουν τοσο γρηγορα λες και πανε με την ταχυτητα του φωτος!! Αν ομως υπηρχε ενα τηλεκοντρολ και παταγαμε το pause θα μπορουσαμε να σκεφτουμε τα πραγματα πολυ καλυτερα και ετσι θα καναμε λιγοτερες βλακειες. Αν υπηρχε αυτο το τηλεκοντρολ λοιπον θα πατουσα το pause και ποιος ξερει; μπορει να μην σε γνωριζα, μπορει να το σταματουσα πριν γινει ολο αυτο,μπορει να μην σε αφηνα να παιξεις μαζι μου και τωρα θα ημουνα οπως πριν..